W Prato znajduje się słynna Katedra św. Stefana, w której przechowywana jest relikwia - pasek Matki Boskiej. Według legendy pasek ten ofiarowany został parafii przez żyjącego w XII wieku kupca o imieniu Michele. Kupiec ten przebywając w Jerozolimie poślubił tam córkę pewnego miejscowego kapłana, który to w ramach wiana ofiarował młodej parze ów święty pasek. Obecnie relikwia ta pokazywana jest wiernym podczas ważnych nabożeństw takich jak Wielkanoc czy Boże Narodzenie.
Oprócz relikwii w świątyni zobaczyć można także piękne malowidła oraz freski wielu znamienitych florenckich artystów: Antonio Rosselino, Filippo Lippi, Giovanni Pisano czy Donatello.
Fasada katedry pokryta jest marmurowymi płytami w kolorach bieli, ciemnej zieleni i brązu. Nad wejściem umieszczono terakotową płaskorzeźbę Andrei della Robbii.
Z prawej strony budowli znajduje się nietypowa zewnętrzna kazalnica zaprojektowana przez Donatella i Michelozza – specjalnie po to, by pokazywać z niej wiernym skarb Prato, pasek Matki Boskiej, zwaną Cintola bądź Cingolo.
Niżej zamek Castello d’Imperatore z XIII wieku, wzniesiony przez cesarza Fryderyka II, wnuka Fryderyka Barbarossy. Kiedyś od zamku do murów miasta prowadził kryty korytarz, il Cassero, którym oddziały wojskowe mogły przemieszczać się szybko i niepostrzeżenie. Część korytarza zburzono w czasach współczesnych, żeby zrobić miejsce dla ulicy.
Widoki z murów zamkowych są imponujące!
Renesansowy kościół Santa Maria delle Carceri, zbudowany na planie krzyża przez Giuliana da Sangallo, znany z fryzu z terakoty.
Palazzo Pretorio jest najokazalszym ze wszystkich pałaców w Prato. Budowlę, która kiedyś pełniła rolę ratusza, postawiono na przełomie XIII i XIV wieku. Dzisiaj mieści się tam muzeum. Na placu przed budynkiem znajduje się rzeźba Francesco Datiniego – kupca, który pochodził z Prato, dorobił się majątku na handlu dziełami sztuki i dobrami luksusowymi. Po śmierci znaczną część majątku przekazał na rozwój miasta.
Fontanna z brązu z posągiem małego Bachusa autorstwa Ferdinando Tacca.
Romańsko-gotycki kościół świętego Franciszka z 1331 roku. Kościół jest pierwszą budowlą w mieście, która została wybudowana nie z kamienia, a z cegły i znajduje się w najstarszej części miasta.
Ponadto w Prato jest chińska dzielnica. Całe miasto liczy około 190 000 mieszkańców w tym Chińczyków jest 10 000 (legalnie) i około 45 000 nieoficjalnie.
O, mój lewy błękitny sandałek był w Prato:)
Polski akcent na obczyźnie:)