Cerkiew wzniesiono prawdopodobnie w 1757 roku (widoczna data na nadprożu portalu zachodniego) z inicjatywy właściciela wsi Piotra Paszkiewicza. Od czasu powstania była wielokrotnie remontowana oraz przebudowywana. Dzisiejszy jej wygląd odbiega od pierwowzoru, który powstał w XVIII wieku.
Po 1947 roku była nieużytkowana, dopiero po przejęciu przez kościół katolicki w 1986 roku, przystąpiono do remontu. W miejsce oryginalnego ikonostasu (na początku lat 50-tych w cerkwi znajdowały sie dwa ikonostasy, jeden XVIII-wieczny spełniający swoja rolę, a drugi złożony w częściach na strychu - żaden z nich nie przetrwał, zostały rozkradzione), wstawiono barokowy ołtarz z XVIII wieku z nowym obrazem Serce Jezusa. Zachowane cokoły dawnego ikonostasu, tworzą dziś skromne ołtarze boczne. Na ścianie nawy, umieszczony jest cudem zachowany krzyż będący zwieńczeniem dawnego ikonostasu, a także ocalały fragment ikony przedstawiającej Sąd Ostateczny.
We wnętrzu świątyni zwraca uwagę bardzo bogata polichromia z połowy XVIII wieku pokrywająca ściany, kopuły oraz strop babińca. Warto zwrócić na malowidło na stropie babińca przedstawiające proroka Eliasza na rydwanie zaprzężonym w konie. Ten święty był na Rusi otoczony szczególnym kultem a w ludowych wierzeniach przypisywano mu władztwo nad piorunami (odgłosy grzmotu były utożsamiane z pędzącym rydwanem proroka Eliasza
Raz w roku w Świątkowej jest impra!!!:)
