Warownia składała się z właściwego zamku, wzniesionego na planie prostokąta o bokach 39x42 m, i podzamku, przedgródka, z którego dziś zachowały się jedynie fundamenty bramy wjazdowej oraz nasypy, oznaczające dokładnie jego rozpiętość. Najniższą partię czteroskrzydłowej zabudowy zamku wysokiego zajmowały piwnice pełniące rolę magazynów żywności oraz sprzętu. We wschodniej części skrzydła południowego umiejscowiono kaplicę pw. św. Krzyża z charakterystycznym sklepieniem gwiaździstym (zrekonstruowanym). Przylegały do niej dwie małe celki pokutne dla zakaźnie chorych bądź ukaranych braci, posiadające kontakt z kościołem przez ciasne otwory z widokiem na ołtarz. Środkowy człon skrzydła południowego zajmowała infirmeria (szpital), a zachodnią kapitularz (sala spotkań). Komnaty te były ogrzewane kominkiem oraz gorącym powietrzem, dochodzącym z pieca znajdującego się w przyziemiu. Podzielone na trzy pomieszczenia skrzydło wschodnie składało się z zachrystii, refektarza (jadalni) oraz salki narożnej o nieznanym obecnie przeznaczeniu. Przestrzeń użytkową pierwszego piętra skrzydła północnego przeznaczono na dormitoria, czyli sypialnie braci zakonnych. Tutaj również znajdował się korytarz do latryny wystawionej po zewnętrznej stronie budynku. W skrzydle zachodnim umiejscowiono bramę wjazdową z wartownią i izbą odźwiernego, a jego pierwsze piętro zajmował komtur zamku, który mógł wjechać na górę konno - na kondygnacji tej wybudowano obiegający wszystkie skrzydła kryty dachem ganek komunikacyjny. Piętro kolejne służyło za magazyny zboża oraz broni. Ponad nimi był jeszcze strych - skomunikowany z wieżyczkami narożnymi i jedną z dwóch cylindrycznych wież zachodnich pełnił on funkcje obronne.
