Lukka to jedno z najbogatszych miast w regionie. Najbardziej znane z doskonale zachowanych murów obronnych z XVI-XVII wieku, a także jako miasto rodzinne Giacomo Pucciniego. Przez wielu uważane jest też za jedno z najpiękniejszych miast Włoch. Do starego miasta wchodzi się przez jedną z bram w murach, tu: brama San Pietro.
Bardzo ścisła zabudowa miasta powoduje, że można się zagubić w licznych zaułkach:)
Osobliwością Lukki jest wieża - Torre dei Guinigi, z dębami skalnymi rosnącymi w ogrodzie na szczycie, przekazana przez spadkobierców rodziny Guinigich gminie Lukka. Wieża, będąca jedną z licznych niegdyś wież Lukki, stanowiąca obronną część Palazzo dei Guinigich z końca XIV wieku, ma wysokość 41 metrów.
Brama San Gervasio. Należała ona do drugiego, nieistniejącego już pierścienia miejskich murów. Wieże przylegające do bram zazwyczaj były okrągłe, by utrudnić wtargnięcie wroga. Brama san Gervasio została wybudowana na życzenie Elizy Baciocchi, siostry Napoleona. Ulica prowadzić miała do nowej rezydencji, z której na szczęście tylko niewielką część udało się Elizie wybudować wewnątrz starego miasta.
Rondo widoczne z miejskich murów. Tak, chodzi o to małe kółeczko:)
ścieżka spacerowo-rowerowa na murach miejskich.
Piazza del Anfiteatro (zwany też Piazza del Mercato) - leży na terenie dawnego rzymskiego amfiteatru z II wieku n.e.; z amfiteatru zachował się właściwie tylko kształt.
No i najważniejszy zabytek Lukki - kościół San Michele in Foro z dzwonnicą wyrastającą z prawego transeptu)
Obecną bazylikę San Michele in Foro budowano od XI do XIV wieku. Na uwagę zasługuje bogata romańska fasada. Główne wejście znajduje się w środku ciągu ślepych arkad stanowiących dolną część fasady; część górna - to cztery kondygnacje małych loggii. Na szczycie stoi czterometrowy posąg św. Michała Archanioła, z dwoma mniejszymi postaciami aniołów po bokach. W dolnej części fasady, po prawej stronie, widoczna jest kopia sławnej rzeźby Mattea Civitaliego Madonna Salutis Portus (1480), wykonana na zlecenie wybitnego polityka, dyplomaty i uczonego z Lukki, Domenica Bertiniego po wygaśnięciu epidemii dżumy w 1476 roku (oryginał rzeźby we wnętrzu kościoła).
We wnętrzu malowidło Filippina Lippiego przedstawiające czworo świętych (Helenę, Hieronima, Sebastiana i Rocha).
Dom urodzenia Giacomo Pucciniego - Casa di Puccini. Dziś mieści się w nim małe muzeum, w którym można zobaczyć portrety Pucciniego, projekty kostiumów do jego oper oraz fortepian kompozytora lub kupić pamiątki w sklepiku.
W pobliżu placu wznosi się kościół San Frediano, z fasadą pokrytą mozaiką Wniebowstąpienie z XIII wieku. Fridianus (San Frediano) był pochodzącym z Irlandii biskupem Lukki w pierwszej połowie VI wieku. Kościół uzyskał obecny wygląd w pierwszej połowie XII wieku; konsekrowany był w roku 1147.
A to jest w dosłownym tłumaczeniu "Kościół zaskoczony przez Boga" :)) Za nic nie wiem, o co chodzi:)
Niżej: kościół Santi Giovanni e Reparata. Obecna budowla pochodzi z XII wieku, z fasadą z XVI wieku; wcześniej stał tam kościół z czasów Longobardów zbudowany na jeszcze wcześniejszym kościele wczesnochrześcijańskim (a ten z kolei na miejscu wcześniejszych budowli rzymskich). Pierwotnie kościół San Giovanni był siedzibą biskupstwa, potem stał się baptysterium. Na początku XIX wieku zarządzeniem Napoleona świątynia została zamknięta (i przeznaczona na archiwum); później jednak (w 1828 roku) została przywrócona do kultu.
W 1858 roku kościół był miejscem chrztu Giacomo Pucciniego; sześć lat później - miejscem pogrzebu ojca kompozytora, który był również znanym w Lukce muzykiem, organistą, kompozytorem i dyrygentem orkiestry miejskiej.
